Prawda zabija nadzieję.

Lubimy żyć nadzieją.
Tak naprawdę lubimy być okłamywani.
I choć często mówimy ' powiedz prawdę' tak naprawdę nie chcemy jej znać.
Czasami lepiej o pewnych rzeczach nie wiedzieć.
Ja już wiem.
Prawda zabiła moją nadzieję ,że coś między nami będzie.
Smutne ale prawdziwe.
Widocznie tak musiało być.
Już nie ma nadziei.
Twardo stąpam po ziemi.
Tak, teraz będziemy się kolegować jak wcześniej.


W pierwszym momencie byłam w szoku.
Nie mogłam ogarnąć tego co mi powiedział.
Ale ogólnie to czuję jakąś dziwną...ulgę.








Matka czepia się o jedzenie.
Ciągle słyszę' co jadłaś??'
Mam dosyć.
Ale jeszcze tydzień i kończy jej się urlop.

Dos­ko­nale gram taką, której jest wszys­tko jed­no, którą nic nie złamie. 

Wszys­cy mi wierzą, na­wet ja sa­ma.

 Do­piero nocą, gdy z ulgą ściągam maskę,

 do­ciera do mnie, że znów narozrabiałam.